معنی خانه خودی - جستجوی لغت در جدول جو

خانه خودی

لغت نامه دهخدا

خانه خدا

صاحب خانه، دارای خانه، مالک خانه

فرهنگ فارسی عمید

خانه خدا

کنایه از کعبه، مسجد

فرهنگ فارسی عمید

خانه دودی

(نَ / نِ)

نام یک سلسه کوهی است بین میان دشت و دشت بیارجمند که در آن معادن مس وجود دارد و اهالی استفادۀ سرشاری از آن مینمایند. مس این ناحیه با گوگرد مخلوط و سی درصد مقدار آن خالص است

لغت نامه دهخدا

خانه خدا

(نَ / نِ خُ)

خداوند خانه. صاحبخانه. (ناظم الاطباء) (آنندراج) :
گرچه بباطل اختران افسر عاجزان برند
اوست مظفری بحق خانه خدای مملکت.
خاقانی.
دل خوان تو شد خواه روی خواه نشینی
بر تونرسد حکم که تو خانه خدایی.
خاقانی.
مرغ مألوف که با خانه خدا انس گرفت
گر بسنگش بزنی جای دگر می نرود.
سعدی.
کعبۀ دولتی و ظل خدا خانه خداست.
سلمان ساوجی.
تو چون گدای کاهل جاهل نشسته ای
بر در خموش و خانه خدا از تو بی خبر.
قاآنی.
، نمازگاه. (ناظم الاطباء). مسجد

لغت نامه دهخدا

خانه خدا

(نَ / نِیِ خُ)

کعبه. مسجد الحرام. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

خانه خدا

(نِ خُ)

دهی است از دهستان میان دربند بخش مرکزی شهرستان کرمانشاهان، واقع در 29 هزارگزی شمال کرمانشاه و سه هزارگزی خاور شوسۀ کردستان. این ده کوهستانی و سردسیر و دارای 90 تن سکنۀ شیعی مذهب و کردی و فارسی زبان است ازچشمه سار مشروب میشود. محصولاتش غلات، حبوبات دیمی، لبنیات میباشد. اهالی به کشاورزی گذران میکنند و راه آن مالرو است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5 ص 154)

لغت نامه دهخدا

شانه خوری

(نَ خوَ / خُ)

نام محلی است واقع در نواحی شمالی باتلاق نمکزار کویر و جنوب طاهرآباد وجنوب شرقی بیارجمند از محالات دامغان جزو فرمانداری کل سمنان و تابع استان خراسان. (از نقشۀ بغایری)

لغت نامه دهخدا

خانه بندی

(نَ / نِ بَ)

عمل خانه بستن در نرد. رجوع به خانه بستن شود، عمل جدول بندی کردن بخانه. چیزی را به وسیلۀ جدول بندی کردن بصورت خانه خانه در آوردن

لغت نامه دهخدا

خانه خدای

(نَ / نِ خُ)

خانه خدا: یکی از لوازم صحبت آن است که یا خانه بپردازی یا با خانه خدای درسازی. (گلستان سعدی).
خانه خدای گو در برج کبوتران.
سعدی (هزلیات)

لغت نامه دهخدا

خانه خواب

(نَ / نِ یِ خوا / خا)

اطاق خواب. اطاقی که در آن میخوابند: گفتا عهدی خواهم کردن و اندر خانه خواب خویش بنشست و دهگان و پنجگان را همی درخواندندی و همی کشتند تا مهتران سپری شدند. (مجمل التواریخ والقصص)

لغت نامه دهخدا

خانه خواهی

(نَ / نِ خوا / خا)

یگانگی. صمیمیت. رفاقت

لغت نامه دهخدا

خانه خوره

(نِ خُ رَ)

ده کوچکی است از دهستان سورمق بخش مرکزی شهرستان آباده، واقع در 66 هزارگزی جنوب خاوری آباده و کنار شوسۀ اصفهان به شیراز. دارای 42 تن سکنه است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 7)

لغت نامه دهخدا

خانه روبی

(نَ / نِ)

عمل خانه روفتن. عمل تمیز کردن خانه. رجوع به ’خانه روب’ شود

لغت نامه دهخدا

خانه زادی

(نَ / نِ)

حالت خانه زاد

لغت نامه دهخدا

خان خوی

دهی است ازدهستان الند بخش حومه شهرستان خوی واقع در 76 هزارگزی شمال باختری خوی، این ده را راه ارابه رو است، ناحیه ای است کوهستانی، آبادی آن در دره قرار دارد، آب و هوای آن سرد ولی سالم میباشد، سکنۀ آنجا 18 تن که بزبان کردی متکلم و بمذهب سنی متدینند، آب این دهکده از چشمه و رود یکماله است و محصول آن غلات و شغل اهالی زراعت میباشد، (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4)

لغت نامه دهخدا

خانه خدا

بیت الله، کعبه، صاحبخانه، خداوند خانه، مباشر، کدخدا

فرهنگ لغت هوشیار

خانه خدا

((~ خُ))

صاحبخانه

فرهنگ فارسی معین

معنی خانه خودی - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما